انواع ساده

انواع ساده انواعی از داده ها هستند که شامل اعداد، کاراکترها و رشته ها و مقادیر بولی می باشند. به انواع ساده انواع اصلی نیز گفته می شود چون از آنها برای ساخت انواع پیچیده تری مانند کلاس ها و ساختارها استفاده می شود. انواع ساده دارای مجموعه مشخصی از مقادیر هستند و محدوده خاصی از اعداد را در خود ذخیره می کنند. در ++C هفت نوع داده وجود دارد که در جدول زیر ذکر شده اند :

نوع کلمه کلیدی
Boolean bool
Character char
Integer int
Floating point float
Double floating point double
Valueless void
Wide character wchar_t

انواع بالا ( به جز void ) می توانند با عباراتی مثل signed ، long ، unsigned و short ترکیب شده و نوع های دیگری را به وجود آورند :

نوع مقدار فضایی که از حافظه اشغال می کند محدوده
char 1byte -128 to 127 or 0 to 255
unsigned char 1byte 0 to 255
signed char 1byte -128 to 127
int 4bytes -2147483648 to 2147483647
unsigned int 4bytes 0 to 4294967295
signed int 4bytes -2147483648 to 2147483647
short int 2bytes -32768 to 32767
unsigned short int 2bytes 0 to 65,535
signed short int 2bytes -32768 to 32767
long int 8bytes -9,223,372,036,854,775,808 to 9,223,372,036,854,775,807
signed long int 8bytes -9,223,372,036,854,775,808 to 9,223,372,036,854,775,807
unsigned long int 8bytes 0 to 18,446,744,073,709,551,615
float 4bytes +/- 3.4e +/- 38 (~7 digits)
double 8bytes +/- 1.7e +/- 308 (~15 digits)
long double 8bytes +/- 1.7e +/- 308 (~15 digits)
wchar_t 2 or 4 bytes 1 wide character

نوع char برای ذخیره کاراکترهای یونیکد استفاده می شود.کاراکترها باید داخل یک کوتیشن ساده قرار بگیرند مانند (‘a’).
نوع bool فقط می تواند مقادیر درست (true) یا نادرست (false) را در خود ذخیره کند و بیشتر در برنامه هایی که دارای ساختار تصمیم گیری هستند مورد استفاده قرار می گیرد.
نوع string برای ذخیره گروهی از کاراکترها مانند یک پیغام استفاده می شود. مقادیر ذخیره شده در یک رشته باید داخل دابل کوتیشن قرار گیرند تا توسط کامپایلر به عنوان یک رشته در نظر گرفته شوند. مانند (“massage”)