آموزش برنامه نویسی

عملگرهای تخصیصی

نوع دیگر از عملگرهای ++C عملگرهای جایگزینی نام دارند. این عملگرها مقدار متغیر سمت راست خود را در متغیر سمت چپ قرار می دهند. جدول زیر انواع عملگرهای تخصیصی در سی پلاس پلاس را نشان می دهد:

از عملگر =+ برای اتصال دو رشته نیز می توان استفاده کرد. استفاده از این نوع عملگرها در واقع یک نوع خلاصه نویسی در کد است. مثلا شکل اصلی کد var1 += var2 به صورت var1 = var1 + var2 می باشد. این حالت کدنویسی زمانی کارایی خود را نشان می دهد که نام متغیرها طولانی باشد. برنامه زیر چگونگی استفاده از عملگرهای تخصیصی و تاثیر آنها را بر متغیر ها نشان می دهد.

#include <iostream>
using namespace std;

int main()
{
	int number;

	cout << "Assigning 10 to number..." << endl;
	number = 10;
	cout << "Number = " << number << endl;

	cout << "Adding 10 to number..." << endl;
	number += 10;
	cout << "Number = " << number << endl;

	cout << "Subtracting 10 from number..." << endl;
	number -= 10;
	cout << "Number = " << number << endl;
}

Assigning 10 to number...
Number = 10
Adding 10 to number...
Number = 20
Subtracting 10 from number...
Number = 10

در برنامه از 3 عملگر تخصیصی استفاده شده است. ابتدا یک متغیر و مقدار 10 با استفاده از عملگر = به آن اختصاص داده شده است.سپس به آن با استفاده از عملگر =+ مقدار 10 اضافه و در آخر به وسیله عملگر =- عدد 10 از آن کم شده است.