آموزش برنامه نویسی

برنامه نویسی ویژوال

رابط گرافيکي کاربر یا Graphical User Interface (GUI) به کاربر اجازه مي دهد که با استفاده از اجزاي بصري مختلف با برنامه ارتباط برقرار کند.در روزهاي اوليه دنياي کامپيوتر برنامه ها مبتني بر متن بودند، بدين معني که شما بايد دستورات متني زيادي براي ايجاد يک برنامه مفيد تايپ مي کرديد و اين کار مستلزم حفظ کردن يک ليست طولاني از دستورات بود.برنامه هاي نرم افزاري امروزي داراي رابط گرافيکي هستند. اين رابط گرافيکي تقريبا در همه برنامه هايي که امروزه با آنها سر و کار داريد به چشم مي خورد. يک رابط گرافيکي حرفه اي بايد جذاب و ساده باشد.ايجاد يک برنامه با رابط کاربري قبلا يک کار سخت و کسل کننده بود. مثلا براي ايجاد يک پنجره ساده که يک متن را نمايش دهد نياز بود که تعداد زيادي کد تايپ شود. اما با ورود برنامه نویسی ویژوال اين کار راحت شد. برنامه نويسي ويژوال ايجاد برنامه هاي گرافيکي را راحت کرد، به طوري که شما مي توانيد محيط برنامه خود را با کشيدن کنترل هاي لازم از جعبه ابزار به نوعي “نقاشي” کنيد. کنترل ها اجزاي بصري هستند که GUI يا رابط گرافيکي را تشکيل مي دهند. نمونه اي از کنترل ها عبارتند از buttons ،text boxes ،labels ،check boxes و radio buttons.

NetBeans نیز محیطی را براي ايجاد و طراحي فرم ها به صورت زیر برای شما فراهم می آورد :

شکل بالا حالت طراحي (Design) در NetBeans را نشان مي دهد. در اين شکل فرم ويندوزي و کنترل هايي که بر روي آن کشيده شده اند نشان داده شده است. در حالت طراحي، شما مي توانيد چگونگي به نظر رسيدن فرم را در حين اجراي برنامه مشاهده کنيد. کدهايي که باعث ايجاد و مقداردهي به کنترل ها مي شوند از ديد کاربر مخفي هستند، بنابراين شما مي توانيد بر روي کارکرد برنامه بيشتر تمرکز کنيد. همچنين مي توانيد از ابزارهاي NetBeans مانند چپ چين يا راست چين کردن، تغيير اندازه و ….. براي طراحي کنترل ها استفاده کرد.